آیا به دنبال راهی برای رهایی از درد و رنج عاطفی هستید؟ در این مقاله، هشت عنصر کلیدی رواندرمانی را که به شما کمک میکند تا بر چالشهای زندگی غلبه کرده و به سلامت روان مطلوب برسید، معرفی میکنیم.
نظریه رشد روانی و اجتماعی اریکسون هشت مرحله را مشخص می کند که در آن یک فرد سالم باید از بدو تولد تا مرگ طی شود. در هر مرحله با نیازهای متفاوتی روبرو می شویم ، سوالات جدیدی می پرسیم و افرادی را ملاقات می کنیم که بر رفتار و یادگیری ما تأثیر می گذارند.
ما یک موقعیت را رد میکنیم به خاطر تصوری کلی که در پسِ ذهن داریم، تصوری که در آن، بر اساسِ گفتههای رایج (مخصوصاً در هنر)، عشق بسیار بهتر از اینها توصیف میشود. ایدهآلهای ما بر واقعیتهای موجود غلبه میکنند. اما شاید آنچه با آن روبرو هستیم، یک رابطه بد نباشد، بلکه فقط یک رابطه عادی باشد.
در این مقاله، مفهوم احسان را از دیدگاهی عمیقتر بررسی میکنیم. فراتر از بخشش پول و کالا به نیازمندان، به "احسان روانی" میپردازیم که به معنای درک و همدلی با دیگران در لحظات ضعف و آسیبپذیری آنهاست.
در دنیایی که مملو از تفاوتها و تضادها است، مفهوم "همه ما کودکیم" پلی به سوی درک عمیقتر از انسانیت میسازد. این عبارت، فراتر از ظواهر، به سرشت مشترک انسانها، ظرفیت تغییر و رشد، وابستگی متقابل و ضرورت مهربانی و شفقت در روابط انسانی میپردازد.
هنر اعتماد به نفس: مهارتی قابل یادگیری فهمیدن اینکه چه تعداد از دستاوردهای بزرگ نه به دلیل استعداد فوق العاده یا دانش فنی، بلکه صرفاً به خاطر آن نیروی عجیب و غریب درونی به نام اعتماد به نفس به دست آمدهاند، میتواند کمی مایوسکننده باشد.
این ویدیو به بررسی روشهای منطقیتر در تصمیمگیری میپردازد. اشاره میکند عواملی مانند حس و غریزه، دیگران یا تجربههای قبلی نمیتوانند تصمیمات دقیقی را تضمین کنند. سپس پنج زاویه دید مورد نیاز در هر تصمیمگیری را توضیح میدهد تا تصمیمات با استناد به منطق و دیدهای کاملتر اتخاذ شود.
در تاریخ رسانهها گاهاً اتفاق افتاده است که یک هیولای واقعی پیدا شده است: شاید در دفتر رئیس جمهور، یا در یک لشکر ارتش یا یک زیرزمین حومه شهر. از چنین اکتشافات خارقالعاده و لرزهای، که ممکن است تعدادشان در هر قرن بیش از انگشتان یک دست نباشد، یک باور عمومی در هر سازمان رسانهای و در ذهن آخرین روزنامهنگار مشتاق جا افتاده است: هیولاها در همه جا وجود دارند، در ادارات، خانهها، سالنهای ورزشی، برجهای کنترل فرودگاه، سالنهای عمل و اتاقهای کابینت.
معیارهای سنتی در درک چگونگی شکوفایی انسانها در جوامع و غنای تجربه انسانی که منجر به رفاه جامع آنها میشود، ناکام میمانند. این سوال را مطرح میکند: آیا افراد در جوامع شکوفا میشوند یا صرفاً زنده میمانند؟
کشف انضباط ذهنی، تاب آوری و انتخاب های استراتژیک مورد نیاز برای هدایت آینده ای که به نظر می رسد دور است، در حالی که بر موانعی که مانع پیشرفت می شوند غلبه می کنید.