مرگ عزیزان یکی از رنج‌آورترین تجربیات زندگی است. این ویدیو به اندیشه‌هایی تسلی‌بخش در این رابطه و واکنش سوگ و نحوه برخورد با آن می‌پردازد.

ما خیلی راحت از احمقانه‌ترین اما عمیق‌ترین حقیقت وجودی خود غافل می‌شویم: اینکه پایانی در کار است. واقعیت وحشیانه مرگ ما آنقدر غیرقابل تصور است که در عمل مانند جاودانان زندگی می‌کنیم، انگار همیشه فرصتی برای رسیدگی به امیال سرکوب‌شده خود خواهیم داشت.

این ایده که ممکن است احساس ناخوشی روانی یک "مزیت" باشد، می تواند عجیب و غریب و حتی توهین آمیز به نظر برسد. با توجه به سختی‌هایی که بیماری روانی به همراه دارد، چرا کسی باید افسردگی، اضطراب، پارانوئید یا اختلال خودبیمارانگاری (اختلال در تصور بدن) را انتخاب کند؟ اصلا پرسیدن چنین سوالی می‌تواند شبیه‌ی اتهام پنهانی برای فریبکاری یا وانمود به بیماری به نظر برسد.

پیشرفت تکنولوژی با سرعت غیرقابل‌باوری در حال تغییر دادن آینده شغل‌هاست. کارهایی که تنها 5 سال پیش توسط انسان انجام می‌شد، حالا با ماشین‌ها و کامپیوتر انجام می‌شوند. تاثیرات بلندمدت این اتفاق احتمالاً مثبت است، چون خیلی از خدمات ارزان‌تر می‌شوند و اوقات فراغت بیشتری خواهیم داشت. تا آن زمان افرادی که آماده این تغییرات نیستند ممکن است با کامپیوترها و ماشین جایگزین شوند، از کار بی‌کار شوند، یا از حقوقشان کم شود. برای این‌که ببینیم کدام شغل‌ها تحت تاثیر قرار می‌گیرند، دیوید آتر، اقتصاددان ام‌آی‌تی، سه سوال را مطرح می‌کند.

خودآگاهی کلید رهایی از احساسات دشوار، اتخاذ انتخاب‌های بهتر و دستیابی به زندگی شادتر و رضایت‌بخش‌تر است.

مقاله با عنوان "مشکل رسانه‌های مدرن" به بررسی معایب رسانه‌های امروزی می‌پردازد.ابتدا مدعی می‌شود رسانه‌ها عامل مهم اضطراب و حواس‌پرتی در دنیای مدرن هستند.سپس به مدل تجاری و فناوری‌های جدید رسانه‌ای اشاره می‌کند و می‌گوید آنها تنش‌ها را تشدید می‌کنند.مقاله تأکید می‌کند باید از تأثیر رسانه‌ها آگاه شد و با آنها محتاط بود.در کل معتقد است رسانه‌های امروزی خطرناک هستند و باید از تأثیرات مخرب آنها محافظت کرد.

به دلایل موجه، اغلب تصور می‌کنیم سرنخ‌های اصلی برای درک هویت ما در مغز نهفته است. ما بر این باوریم که کلمات و خاطرات بیشترین نقش را در توضیح ماهیت وجودی و تجارب گذشته‌‌ی ما، برای خود و دیگران، ایفا می‌کنند.

از منظر روانشناختی، جای بسی تامل است که چگونه قادر به حفظ آرامش نسبی هستیم. ما دائما در معرض حجم انبوهی از اطلاعات و رویدادها قرار داریم که بسیاری از آن‌ها حاوی ریسک‌های جدی و غیرقابل پیش‌بینی هستند و به طور مستمر آرامش روانی ما را تهدید می‌کنند.

این ویدیو به بررسی این موضوع می‌پردازد که آیا باید به دنبال درخشیدن و استثنایی بودن بود یا معمولی بودن انتخاب بهتری است. میل به شهرت را از لحاظ روانشناختی بررسی می‌کند. همچنین تعریف خوشحالی و شادی را در این قالب‌ها مورد بحث قرار می‌دهد تا بفهمیم آیا واقعا باید به دنبال درخشش بود یا اکتفا به معمولی بودن.