در این مطلب، به بررسی زندگی و آثار او می‌پردازیم. همچنین، اصول و تفکرات او دربارهٔ معنا و آرامش زندگی را بررسی می‌کنیم و نشان می‌دهیم چگونه این اصول می‌توانند به ما در دستیابی به زندگی عملی و معنادار کمک کنند. بیاموزید که چگونه با استفاده از اندیشه‌های مارکوس اورلیوس، در مواجهه با چالش‌ها و تغییرات زندگی، به آرامش و معنا درونی دست یابید.

بسیاری از ما، حتی انسان‌های بسیار مهربان ، عادت داریم با ظاهری نامناسب و مبهم در دنیا قدم بزنیم. اگر کسی در راه رفتن به ایستگاه اتوبوس یا برگشتن از مغازه‌ها مخفیانه از ما عکس می‌گرفت، ممکن بود از دیدن ظاهر خود غافلگیر شویم، چقدر چهره ما خشن است، چقدر محافظه‌کار به نظر می‌رسیم، چقدر انسان‌گریز به نظر می‌رسیم. این می‌تواند تا حدودی ما را آزار دهد زیرا می‌دانیم که تمام ماجرا نیست.

خودفریبی یکی از بزرگترین موانع در مسیر شکوفایی ماست. در این مقاله، به بررسی دلایل خودفریبی، انواع آن و راه‌های رهایی از آن می‌پردازیم.

گاهی خود را در وضعیت ذهنی‌ای می‌یابیم که حس می‌کنیم نمی‌توانیم شرایطی ناخوشایند را تغییر دهیم. اگر این اتفاق برای مدتی طولانی بیفتد، ممکن است به درماندگی آموخته منجر شود؛ دیگر حتی اقدام به تغییر شرایط خود نمی‌کنیم. این مفهوم را نخستین بار مارتین سلیگمن مطرح کرد. وی این موضوع را در سگ‌هایی مشاهده کرد که مرتب به آن‌ها شوک الکتریکی وارد می‌شد و حتی وقتی برای دوری کردن از شوک‌ها فرصتی به آن‌ها داده می‌شد، تلاشی نمی‌کردند.

مقاله با عنوان "چرا رسانه‌ها به ایمان ما به انسانیت آسیب می‌رسانند" درباره تأثیر رسانه‌ها بر دید ما از دیگران صحبت می‌کند.ابتدا می‌گوید سابقه‌ای که ما از افراد در مورد زندگیشان نداریم باعث ایمان به انسانیت می‌شد.سپس می‌افزاید رسانه‌ها همه را به ما معرفی کرده‌اند و از این اعتماد کاسته‌اند. مقاله تأکید می‌کند رسانه‌ها ما را به دیدن تیره‌ترین نمونه‌ها سوق می‌دهند.در کل سعی دارد نشان دهد چرا رسانه‌ها به ایمان ما به انسانیت آسیب می‌رسانند.

اصطلاح «فاجعه‌انگاری» در نگاه اولیه ممکن است بار طنزآمیزی به همراه داشته باشد. ما فردی را تصور می‌کنیم که با نگرانی افراطی، وقوع فاجعه‌ای عظیم را پیش‌بینی می‌کند – در حالی که چنین رویدادهایی به ندرت رخ می‌دهند.

ما با یک احساس کلی کار می‌کنیم که ممکن است خوب باشد که به‌عنوان (مثلاً) یک خلبان یا مدیریت یک هتل، یک دامپزشک مشغول باشیم یا برنامه های تلویزیونی تولید کنیم، اما ما خجالت می‌کشیم که به جزئیات اینکه لذت بخش‌ترین جنبه‌های چنین مشاغلی ممکن است کجایشان باشد، بپردازیم.