درک درمانیِ خود به معنای مطالعهی شخصیت خود در زمان حال و حساس شدن نسبت به مجموعهای از حافظههای پنهانی است که زیربنای شیوهی تفکر ما هستند. چرا از رسوا شدن میترسیم؟ چرا موقعیت اجتماعی برای ما بسیار مهم است؟ چرا نگران این هستیم که به ما «احمق» بگویند؟ چرا باور داریم که نمیتوانیم در روابط مرز تعیین کنیم؟