این محرک‌ها می‌توانند درونی یا بیرونی باشند. محرک‌های درونی شامل افکار، احساسات و باورهای منفی، عزت نفس پایین، کمال‌گرایی و ترس از شکست می‌شوند. محرک‌های بیرونی نیز شامل عوامل محیطی مانند مشکلات مالی، مشکلات شغلی، مشکلات خانوادگی، مشکلات سلامتی، ترافیک، سر و صدا و خشونت می‌شوند.

برخی از ما هرگز به نقطه‌ای نمی‌رسیم که بتوانیم دست از قرار گذاشتن برداریم. با وجود اینکه با ده‌ها نفر ملاقات می‌کنیم که می‌توانند به روش‌های مختلف قابل‌قبول باشند، اما کسی را پیدا نمی‌کنیم که قوۀ تخیل ما را به طور کامل به کار بیاندازد و کسی که با او بخواهیم به‌طور جدی از دنیای قرار گذاشتن خداحافظی کنیم.

کودکان و بزرگسالانی که اوتیستیک (اتیستیک) محسوب می‌شوند، دنیای اطراف خود را به گونه متفاوتی تجربه می‌کنند؛ چراکه با درجات متفاوتی از ویژگی‌های‌ عصبی چشم به این دنیا گشوده‌اند که با ویژگی‌های عصبی افرادی که اختلالات دستگاه عصبی ندارند، تفاوت دارد. اوتیسم بیماری نیست؛ بیشتر کودکان اوتیستیک حواس دقیق‌تری داشته و تمایل شدیدی به درک منطقی محیط اطرافشان دارند. بعضی از آنها به رفتارهایی تکرارشونده‌ رو می‌آورند که از الگوهای بخصوصی پیروی می‌کند. بسیاری از این کودکان مردم‌گریز به نظر آمده و از برقراری تماس چشمی خودداری می‌کنند که می‌تواند نشات گرفته از آن باشد که مغز آنها اهمیت زیادی برای برقراری روابط اجتماعی قائل نمی‌شود.

یکی از مشکلات بزرگ ما انسان‌ها این است که بیش از حد در ادامه‌دادن مهارت داریم. ما در تسلیم شدن به خواسته‌های دنیای بیرون، برآورده کردن انتظارات و دنبال کردن اولویت‌هایی که دیگران تعریف می‌کنند، متخصص هستیم. ما به ظاهر قوی و فعال هستیم و این کارهای شگفت‌انگیز را گاهی تا ده‌ها سال بدون کوچکترین لرزشی انجام می‌دهیم.

روح زمانه‌ی ما کاملاً علیه تشریفات است. اگر یک خط فرضی روی تاریخ بکشیم، شاهد نزولی تدریجی از اواسط قرن هجدهم به بعد و شتابی فراوان در قرن بیستم خواهیم بود که از پروتکل، آداب معاشرت، نجابت و تمامی جنبه‌های مراسم رسمی به سمت رویکردی رها و غیررسمی گرایش پیدا کرده است.

این ویدیو روش‌هایی را جهت بهبود مهارت‌های ارتباطی و دوستی بیان می‌کند. مواردی مانند گوش فعالانه، حمایت معنوی از دوستان در موقعیت‌های سخت، قدردانی صمیمی از زحماتشان و حضور همراه و همدل با آنها بررسی می‌شود تا بتوانیم همدیگر را بیشتر بفهمیم و حمایت کنیم.

این ویدیو به بررسی تمرکز ما بر برنامه‌های آینده در برابر تجربه لحظه‌های زیبای حال می‌پردازد. نشان می‌دهد گذر زمان باعث می‌شود توجه ما بیشتر به لحظه حال جلب شود. توصیه می‌کند به جای خیال‌پردازی بیش از حد درباره آینده، بیشتر سعی کنیم زندگی را در همین حال تجربه کنیم.

این ویدیو نشان می‌دهد چگونه می‌توان با تمرکز بر حال و گذشته زمان را کندتر سپری کرد. آیا ارزش زندگی در طولانی بودنش است یا تجربه‌های ارزشمند؟ رازهایی که این قسمت از رادیو راه به اشتراک می‌گذارد به شنوندگان کمک می‌کند تا زمان را بهتر سپری کنند.