فردریش نیچه جمله معروفی دارد که می‌گوید: «آنچه مارا نکشد، قوی‌ترمان می‌کند.» در این قسمت ویژه از ویدیوهای نقل، به همراه استفن هیکس درباره‌ عقیده نیچه که همه موجودات جهان را متعلق به یکی از دو دسته گرگ‌ها و گوسفندها می‌داند و درباره این که چگونه اخلاقیات و آنچه را که ما خوب یا بد می‌پنداریم حاصل تعدادی از رویدادهای زیست‌شناختی بی‌رحمانه است، صحبت می‌کنیم.

شرطی سازی بر این ایده استوار است که می‌توانیم یک رفتار خاص را با ایجاد یک پیامد افزایش یا کاهش دهیم.

طبقه‌بندی بلوم جعبه ابزاری است که معلمان یا دانش‌آموزان می‌توانند از آن برای طبقه‌بندی و سازماندهی اهداف آموزشی استفاده کنند. رایج‌ترین شیوه استفاده از طبقه‌بندی بلوم بر مبنای علوم شناختی است و بیان می‌کند یادگیری باید از آسان به دشوار در 6 مرحله زیر ساختار یابد: 1. به یاد سپردن 2. فهمیدن 3. به کار بستن 4. تجزیه و تحلیل کردن 5. ارزیابی کردن 6. خلق کردن

نظریه لارنس کلبرگ ادعا می‌کند که توسعه استدلال اخلاقی ما در شش مرحله اتفاق می‌افتد: 1- اطاعت و تنبیه 2- مصلحت شخصی 3- توافق و مطابقت بین‌فردی 4- اقتدار و حفظ نظم اجتماعی 5- قرارداد اجتماعی 6- اصول جهانی اخلاق  این مراحل در سه سطح ساختار یافته‌اند: پیش‌متعارف ، متعارف و پسا‌متعارف

سوگیری تأییدی گرایش به جستجو، تفسیر و تعبیر اطلاعات به‌نحوی است که تصورات قبلی ما را تأیید کند. ما همواره، در مواجهه با هر مسئله‌ای، حقایق موجود را با توجه به عقاید خودمان تفسیر می‌کنیم. در نتیجه، نقاط اشتراک بین باورهایمان و حقایق را بیش از آنچه که هست می‌پنداریم.. تأثیر این سوگیری در حالتی که بار عاطفی موضوع بالاست و یا به دنبال رسیدن به نتایج دلخواه خودمانیم، بیشتر است. این شوخی به‌خوبی این موضوع را نشان می‌دهد..

کودکان و بزرگسالانی که اوتیستیک (اتیستیک) محسوب می‌شوند، دنیای اطراف خود را به گونه متفاوتی تجربه می‌کنند؛ چراکه با درجات متفاوتی از ویژگی‌های‌ عصبی چشم به این دنیا گشوده‌اند که با ویژگی‌های عصبی افرادی که اختلالات دستگاه عصبی ندارند، تفاوت دارد. اوتیسم بیماری نیست؛ بیشتر کودکان اوتیستیک حواس دقیق‌تری داشته و تمایل شدیدی به درک منطقی محیط اطرافشان دارند. بعضی از آنها به رفتارهایی تکرارشونده‌ رو می‌آورند که از الگوهای بخصوصی پیروی می‌کند. بسیاری از این کودکان مردم‌گریز به نظر آمده و از برقراری تماس چشمی خودداری می‌کنند که می‌تواند نشات گرفته از آن باشد که مغز آنها اهمیت زیادی برای برقراری روابط اجتماعی قائل نمی‌شود.

درونگرایی و برونگرایی اصطلاح‌هایی هستند که بار اول توسط کارل گوستاو یونگ در در سال 1920 در سوئیس به کار رفتند. بنابر گفته‌های یونگ، برونگراها به دنبال ارتباط زیاد با دنیای خارجی هستند. در مقابل یک درونگرا انرژی روانی‌اش را از درون خود دریافت می‌کند. یونگ باور دارد که هیچ کس به طور کامل برونگرا یا به طور کامل درونگرا نیست. بلکه ما کمی از هر دو ویژگی را داریم. اگرچه اکثر افراد ویژگی‌های یکی از این دو را بیشتر نشان می‌دهند. اگر ویژگی‌های هر دو حالت به میزان مساوی در ما وجود داشته باشد، ما یک میانگرا هستیم.

دالایی لاما معتقد است که تمرین عمدی نه تنها برای عضلات، بلکه برای ذهن ما نیز موثر است. او و سایر عقلای خردمند عمداً تمرین می‌کنند که خشم، سوء ظن و بی‌اعتمادی دیگران را گرفته و در عوض به آنها صبر، تحمل و شفقت می‌دهند.

خلاقیت، توانایی ما برای بررسی مسائل و رسیدن به یک راهکار خوب برای حل اون‌هاست. وقتی تعریف خلاقیت رو به درستی متوجه بشیم، می‌فهمیم که خلاق بودن هیچ ارتباطی به موضوع مسئله، شغل ما، یا رشته تحصیلی‌مون نداره!

در روانشناسی، سه‌گانه تاریک نمایانگر سه ویژگی شخصیتی است: خودشیفتگی، جامعه‌ستیزی و ماکیاولیسم. افرادی که در این سه ویژگی نمره بالای کسب می‌کنن، به احتمال بیشتری مرتکب جرم می‌شن و مشکلات اجتماعی شدیدی در جامعه به وجود میارن‌. آیا می‌تونیم به این سه ویژگی غلبه کنیم؟ یا اینکه قراره همواره برای افراد و جامعه دردسر ایجاد کنند؟