بایگانی نوشته‌ها

درمان سندرم خودفریبی

ریشه سندرم خودفریبی تصویر بسیار نامناسبی است از آنچه مردم در سطوح بالای جامعه واقعاً هستند. ما احساس خودفریبی می‌کنیم نه به این دلیل که به طور منحصر به فرد دارای نقص هستیم، بلکه به این دلیل که نمی‌توانیم تصور کنیم که نخبگان نیز باید عمیقاً نقص داشته باشند، آن هم در زیر سطحی که بیش از حد صیقلی شده است.

شناسایی آنچه واقعاً در کار دوست دارید

ما با یک احساس کلی کار می‌کنیم که ممکن است خوب باشد که به‌عنوان (مثلاً) یک خلبان یا مدیریت یک هتل، یک دامپزشک مشغول باشیم یا برنامه های تلویزیونی تولید کنیم، اما ما خجالت می‌کشیم که به جزئیات اینکه لذت بخش‌ترین جنبه‌های چنین مشاغلی ممکن است کجایشان باشد، بپردازیم.

ممکن است که غمگین باشم

ما از همان ابتدای زندگی، خود را ما تحت فشار زیادی قرار می‌دهیم تا آن موجود ترسناک و واپس‌گرا، گریه‌کن نباشیم. نوزادان گریه می‌کنند، نه والدین یا مدیران ارشد. کودکان جیغ می‌زنند، نه چهل‌وهشت ساله‌ها با ماشین و گذرنامه.

ممکن است در زندان باشم

ما می‌توانیم از ذهن خود بیشتر از آنچه که باید از آن ترسید وحشت‌زده باشیم، زیرا چیزهای خاصی در آن‌ وجود دارد که به طرز عجیب و غریبی یادآور اعمالی اند که مردم انجام داده‌اند و به زندان افتادند. ممکن است چیزی در مورد پول یا خشونت، جنسیت یا فریب باشد. آیا ما واقعاً دزد، قاتل، انحراف، گناهکار یا هیولا هستیم؟

من ممکن است بد باشم

ما ممکن است چند مورد از پیچیده‌ترین و نگران‌کننده‌ترین ایده‌هایی را که ممکن است گاهی اوقات به ذهن ما خطور کند، تهیه کنیم و جرات کنیم خود را در برخی از آنها تعریف کنیم؛ نه برای فروپاشی در ناامیدی‌ای بدبینانه، بلکه برای اینکه صادقانه بدانیم که باید چگونه با آنها برخورد کنیم.

غرایز کودکی خود را به کار ببریم

چالش این است که دوباره با خواسته های واقعی خود ارتباط برقرار کنیم. عجیب است که این‌ها اغلب در زمانی یافت می‌شوند که ما عمدتاً به کار فکر نمی کردیم: کودکی. کودکی مکان خوبی برای شروع است زیرا ما در آن زمان بدون بسیاری از عناصری که بعداً علاقه‌هایمان را تحریف و تحت تاثیر قرار دادند، به دنبال چیزها بودیم.

تنها غذا خوردن در جمع

خوردن غذا به تنهایی در مکان‌های عمومی می‌تواند یکی از بزرگترین مشکلات زندگی روانی باشد. می‌تواند یک آزمایش استثنایی باشد زیرا ما را مجبور می‌کند با مجموعه‌ای از افکار دست و پنجه نرم کنیم که بیش از حد زندگی خود را به پشت گوش انداخته‌ایم، اینکه ما ذاتاً موجودی غیرقابل قبول هستیم، از بدو تولد متفاوت، مطرود، بیمار، غیرجذاب برای دیگران، هدفی برای تمسخر پنهان یا تمسخر آشکار، نالایق برای عشق و در عمق وجود گناهکار.

سرمقاله

هیولاهای رسانه ای

هیولاهای رسانه ای

مدرسه زندگی

در تاریخ رسانه‌ها گاهاً اتفاق افتاده است که یک هیولای واقعی پیدا شده است: شاید در دفتر رئیس جمهور، یا در یک لشکر ارتش یا یک زیرزمین حومه شهر. از چنین اکتشافات خارق‌العاده و لرزه‌ای، که ممکن است تعدادشان در هر قرن بیش از انگشتان یک دست نباشد، یک باور عمومی در هر سازمان رسانه‌ای و در ذهن آخرین روزنامه‌نگار مشتاق جا افتاده است: هیولاها در همه جا وجود دارند، در ادارات، خانه‌ها، سالن‌های ورزشی، برج‌های کنترل فرودگاه، سالن‌های عمل و اتاق‌های کابینت.
جدیدترین نوشته‌ها

هویت اصیل خود را در دنیای ارتباطات حفظ کنید

احساس ناهمسانی؟ اقدامات مبتنی بر علوم رفتاری برای در آغوش گرفتن خود واقعی، پیمایش دنیای متصل و شکوفایی.

هزینه روانی ناامنی اقتصادی

رابطه عمیق بین ناامنی اقتصادی و سلامت روان را بررسی کنید. نحوه تأثیر فقر بر رفاه و تأثیر دو طرفه بین ثبات مالی و سلامت روان را کشف کنید، و برای شکستن چرخه فقر، راه حل های جامع را خواستار شوید.

چگونه رنگ‌ها بر احساسات ما تأثیر می‌گذارند؟

رنگ‌ها تنها به عنوان تزئین استفاده نمی‌شوند؛ بلکه به طور عمیقی بر احساسات ما تأثیر می‌گذارند. در این مقاله، بررسی می‌کنیم که روانشناسی رنگ چگونه توضیح می‌دهد که برخی رنگ‌ها تجربیات روزانه ما را شکل می‌دهند.