در تاریخ رسانهها گاهاً اتفاق افتاده است که یک هیولای واقعی پیدا شده است: شاید در دفتر رئیس جمهور، یا در یک لشکر ارتش یا یک زیرزمین حومه شهر. از چنین اکتشافات خارقالعاده و لرزهای، که ممکن است تعدادشان در هر قرن بیش از انگشتان یک دست نباشد، یک باور عمومی در هر سازمان رسانهای و در ذهن آخرین روزنامهنگار مشتاق جا افتاده است: هیولاها در همه جا وجود دارند، در ادارات، خانهها، سالنهای ورزشی، برجهای کنترل فرودگاه، سالنهای عمل و اتاقهای کابینت.
معیارهای سنتی در درک چگونگی شکوفایی انسانها در جوامع و غنای تجربه انسانی که منجر به رفاه جامع آنها میشود، ناکام میمانند. این سوال را مطرح میکند: آیا افراد در جوامع شکوفا میشوند یا صرفاً زنده میمانند؟
کشف انضباط ذهنی، تاب آوری و انتخاب های استراتژیک مورد نیاز برای هدایت آینده ای که به نظر می رسد دور است، در حالی که بر موانعی که مانع پیشرفت می شوند غلبه می کنید.