چگونگی غلبه بر استرس و اضطراب / اثر اضطراب روی یادگیری

ترس به عنوان یک واکنش طبیعی در مواجهه با تهدیدهای مختلف ظاهر می‌شود و باعث فعال شدن سیستم‌های بیولوژیکی و عصبی برای مقابله با آن تهدید می‌شود. وقتی که ترس را درک می‌کنیم، بدن ما را برای واکنش دادن به تهدید آماده می‌کند. این واکنش ممکن است شامل افزایش ضربان قلب، تنش عضلانی، بالا رفتن فشار خون، تنفس سریع‌تر و تمرکز بیشتر بر روی تهدید باشد.

در ابتدا، ممکن است در مواجهه با تهدید مضطرب یا خشمگین شویم. این واکنش اولیه می‌تواند شامل استرس، نگرانی و احساس ناتمام برای مقابله با تهدید باشد. در ادامه، سه واکنش ممکن است رخ دهد:

1. مقابله فعال: در برخی مواقع، وقتی با تهدید مواجه می‌شویم، تصمیم می‌گیریم برای مقابله با آن اقدام کنیم. ممکن است تلاش کنیم مشکل را حل کنیم، به دنبال راه‌حل‌های مختلف بگردیم و تلاش کنیم تا تهدید را از بین ببریم. این واکنش می‌تواند ما را به سمت حل مسئله و دست‌یابی به ایمنی هدایت کند.

2. فرار: در برخی مواقع، تهدید به حدی شدید می‌شود که ما قادر به مقابله با آن نیستیم. در این صورت، ممکن است تصمیم بگیریم که فرار کنیم و از موقعیت خطرناک فرار کنیم. این واکنش به ما کمک می‌کند تا خودمان را در معرض خطر قرار ندهیم و به ایمنی برسیم.

3. انجام واکنش شدید: در مواقعی، تهدید به حدی شدید است که ممکن است واکنش آن به شدت خشمگین و خشن باشد. در این حالت، ممکن است تصمیم بگیریم که به شدت و با خشونت عمل کنیم و تهدید را از بین ببریم. این واکنش ممکن است به صورت خشم، عصبانیت و خشونت ظاهر شود.

در هر صورت، واکنش‌های ترس و خشم ما به تهدیدها نشانگر اهمیت حفظ سلامت جسمی و روانی ما است و به ما کمک می‌کند تا در مواجهه با تهدیدها مناسب عمل کنیم.